Voor alle vermelde datums in de toekomst op deze website geldt: D.V. (Jakobus 4 vers 15)

“Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir”

Op 30 november 2013 zong Canto di Lode deze cantate bij de afsluiting van het kerkelijk jaar tijdens een cantateconcert in Vlaardingen. Op dit moment is deze op psalm 130 gebaseerde cantate zeker actueel! En willen we die graag met u delen.

Cantate BWV 131 is waarschijnlijk de oudst bewaard gebleven cantate van de toen 22 jarige Bach, ontstaan in 1707 in Mühlhausen (Thüringen). Cantate 131 is mogelijk geschreven voor een Bußgottesdienst (boetedienst) voor de brand die Mühlhausen had geteisterd vlak voor Bach aantrad, waarbij drie- tot vierhonderd huizen in het centrum verloren gingen. Blijkens Bachs eigenhandige aantekening in de partituur is de cantate geschreven in opdracht van dominee Georg Christian Eilmar van de Marienkirche.

De tekst is de hele Psalm 130 (in de vertaling van Luther). Bach vlecht er twee coupletten van een lied van Bartholomäus Ringwaldt doorheen: Herr Jesu Christ, du hochstes Gut (strofe 2 en 5). Hieronder de tekst:

1. Sinfonia und Chor
Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir.
Herr, höre meine Stimme, laß deine Ohren merken auf die Stimme meines Flehens!

Uit de diepten roep ik, HEERE, tot U. Heere, hoor mijn stem: laat Uw oren de stem van mijn smeken opmerken!

2. Arioso B und Choral S
So du willst, Herr, Sünde zurechnen, Herr, wer wird bestehen? Denn bei dir ist die Vergebung, daß man dich fürchte.

Zo Gij, HEERE, de zonden wilt toerekenen; Heere, wie zal bestaan? Maar bij u is vergeving, opdat men U vreze (vrezen = ontzag, eerbied hebben voor)

Erbarm dich mein in solcher Last, Nimm sie aus meinem Herzen, Die weil du sie gebüßet hast
Am Holz mit Todesschmerzen,Auf daß ich nicht mit großem Weh In meinen Sünden untergeh,
Noch ewiglich verzage.

Ontferm u Heere, ik kan niet meer Bevrijd mijn hart van deze last Gij hebt die aan ’t kruis geboet Door het lijden van uw dood, Opdat ik niet in grote pijn onder het gewicht van mijn zonden voor eeuwig zal bezwijken.

3. Chor

Ich harre des Herrn, meine Seele harret, und ich hoffe auf sein Wort. 

Ik verwacht de HEERE, mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn woord.

4. Arie T und Choral A
Meine Seele wartet auf den Herrn von einer Morgenwache bis zu der andern. Und weil ich denn in meinem Sinn, Wie ich zuvor geklaget, Auch ein betrübter Sünder bin, Den sein Gewissen naget, Und wollte gern im Blute Dein Von Sünden abgewaschen sein
Wie David und Manasse.

Mijn ziel wacht op de Heere, van de ene morgenwake tot de andere. En omdat ik diep van binnen een zondaar ben -zoals ik in mijn klacht al zei- die vol berouw zijn geweten dagelijks voelt knagen, zo zou ik graag door Uw bloed mijn zonden afgewassen zien net zoals bij David en Manasse.

5. Chor
Israel hoffe auf den Herrn; denn bei dem Herrn ist die Gnade und viel Erlösung bei ihm. Und er wird Israel erlösen aus allen seinen Sünden.

Israël hope op de HEERE, want bij de HEERE is genade, en veel verlossing. En Hij zal Israël verlossen uit al zijn zonden.

Bijgevoegd een uitvoering door Ton Koopman & Amsterdam Baroque Orchestra & Choir (beeldkwaliteit is niet zo goed)